​Red Max sailing adventures

Na twee weken op zee, waarbij iedere mijl een verworvenheid is, zijn we blij als we in het pikkedonker de veilige haven van Richard's Bay hebben bereikt. We durven de internationale dock in het donker niet aan te varen vanwege de ondiepte, dus gooien we de lijnen aan een krakkemikkige steiger en duiken onze kooi in. 

​

De volgende dag worden we welkom geheten door de zeer vriendelijke en behulpzame mensen van Osasa en de Zululand Yacht Club. Na de covid-test moeten we nog een dagje wachten en dan kunnen we de wal op voor de super lekkere biefstuk/frites met een goed glas rode Kaapse wijn! Het leven lacht ons weer toe, joepie!

​

We blijven aan de international quay hangen, want de Zululand Marina kunnen we alleen bij springtij naar binnen. Dat zou nog niet zo erg zijn, ware het niet dat we er dan ook alleen met spring tij weer uit kunnen. Maar het geeft niet, zo zien we alle bootjes aankomen en dat is ook gezellig. Onze mond valt echter open als er een Fransman aankomt in een 4 meter zelfgebouwd "zeilbootje". Hij kwam van Reunion naar Richard's Bay en je kunt je gewoonweg niet voorstellen hoe dat moet zijn in zo'n mini-ruimte te moeten leven in een speelbal van de golven. 

​

We cleanen de boot, doen wat klusjes en jagen een brutale aap uit onze kuip. Na onze eerste "braai" samen met de andere zeilers gaan we dan op pad om wat meer van Noordoost-Afrika te kunnen zien. We huren een auto en gaan op weg naar het echte Afrika en wat wildlife.