​Red Max sailing adventures

​

 

Na twee fijne weken in Richard's Bay, met bezoek aan drie wildparken, waar we schitterende dieren in het wild hebben mogen fotograferen, zeilen we bij daglicht door naar Durban.

 

Het is een heerlijke zeildag met zon, zee en zeildoek. Veel Zuid-Afrikanen hadden ons gewaarschuwd om niet naar Durban te gaan, omdat het een ”dangerous shithole” zou zijn. We krijgen een plek aan een lage roestige ponton en worden vriendelijk onthaald met buttons voor het pontonhek en de douches in de club.

​

Als we die avond in het donker over de steiger lopen, komen we de eerste rat al tegen en het water stinkt naar riool!

Maar de mensen in de Point Yachtclub zijn heel behulpzaam en echt vriendelijk.

We blijven drie dagen liggen met alle luiken dicht want we willen beslist geen ratten aan boord. Wel gaan we de stad in en bezoeken er het museum over de apartheid toestanden in de jaren '60. Het museum is gevestigd in het originele gebouw, waar de donkere mensen uit de wijde omgeving zich destijds moesten melden voor een registratiepas. Dagen stonden ze in de rij en hoopten dan op deze wijze een 'werkvergunning' te kunnen krijgen.

Maar, ongeletterd als ze waren, ontdekten ze pas veel later dat het papier dat ze hadden gekregen alleen vermeldde dat ze binnen drie dagen de stad weer uit moesten zijn, anders werden ze opgepakt. 

​

In de stad zijn versleten hoge gebouwen te zien uit de rijke tijd van de blanken en deze staan nu te verloederen, maar de nieuwe 18 km lange boulevard aan het strand met leuke eettentjes is echt de moeite waard met verder op aan de grote baai het architectonische hoogstandje van het stadion, gebouwd voor de WK voetbal enige jaren geleden.

​

Als we met onze Uber-taxi door de stad rijden om bij de “Victoria market” uit te stappen, durven we hier toch niet onder te gaan in de zwarte chaos op straat. Het voelt te bedreigend en we kijken beter vanuit de taxi onze ogen uit naar wat er zich op straat allemaal afspeelt. Bij de stoplichten staan ook zelfs veel verloederde blanken te bedelen. Het is pijnlijk te moeten zien dat het verschil tussen arm en rijk zo schrijnend en in onze ogen zo onnodig groot is.

​

Dan drinken we maar een biertje in de op 8-na-oudste jachtclub van de wereld, de “Royal Natal Yacht Club”, meer dan 150 jaar oud! De sfeer is daarbinnen inderdaad of je terug in de koloniale tijd stapt.