NEW ZEALAND
February / March 2019
Met onze GYS (de in december aangeschafte stationwagen) zijn we in de maanden februari en maart vertrokken, nadat we de Red Max tussen de palen in Whangarei, op de Hatea River, hadden achtergelaten, waar ze veilig en rustig op ons zou wachten.
We vertrokken met camping gear, mountainbikes, hiking shoes en back packs.... op naar nieuwe outdoor adventures.
Aan het eind van onze trip hebben we zeker 9.000 kilometer op de teller staan...
Hieronder een kleine (!!!) selectie van de gemaakte foto' onderweg.
ROTORUA en HUKA FALLS
Onze tour begint in Rotorua, waar de aarde nog altijd in beweging is met warmwater geisers en bubbelende modderbaden.
In de 'Buried Village' is te zien hoe het in vroegere tijden is geweest met prachtige roze-kleurige warmwater terrassen. Helaas is dat alles verloren gegaan door een vulkaanuitbaarsting.
We doen een prachtige hike bij de Blue en Green Lakes en rijden dan door naar de Huka Falls.
WELLINGTON
Hoofdstad van Nieuw-Zeeland en de plek 'where you can feel the breath of the Wahiri Matea, the Maoiri God of Wind. De wind wordt hier door de Cook Street gejaagd en er zijn uitschieters tot 145 kts gemeten (268 km/hr!).
Wij hebben geluk, want het zonnetje schijnt heerlijk en er is niet al te veel wind, waarmee het heerlijk vertoeven is aan het Waterfront met zijn vele leuke barretjes en restaurantjes.
We belanden in de gezellige Ierse Pub, brengen bijna twee dagen door in het prachtige Te Papa Museum, waar toevallig ook nog eens 12 van de Terracotta Warriors tentoongesteld zijn.
PICTON en QUEEN CHARLOTTE TRACK
Na 3,5 uur varen, komen we aan in het lieftallige Picton en in een allerliefst hotelletje worden we gastvrij onthaald door de Amerikaanse Shery, Ze is ooit met de boot in Picton beland en nooit meer weggegaan.
Terug naar de 'ratrace in America'? "No way", zegt ze. "Cause after all, you're still a rat" en ze ligt alweer dubbel van de lach. Wij lachen mee en vertrekken na een heerlijke eggs benedicte naar de Queen Charlotte Track, een van de vele mooie hikes die nog zullen volgen met prachtige uitzichten en goed voor onze zeebenen die dit allemaal niet meer gewend zijn.
Na deze krachtinspanningen hebben we zin in de wijnproeverijen; we vertrekken naar Marlborough Sound
BLENHEIM WINE TASTINGS
We zijn nu in Marlborough Sound, waar de meest van Nieuw-Zeelands wijnen wordt verbouwd.
We doen de wijntoer per fiets, dus kunnen we nog eens een tasting doen zo hier en daar. We zien vele wineries, zoals Hunter's, Saint Clair, Alan Scott. Leuk om al die merken die we in de winkels zien nu van dichtbij te beleven. Wijngebieden zijn altijd zo mooi en het is echt een genot hier te kunnen fietsen.
We weten het eind van de tour nog redelijk rechtuitfietsend te halen en hebben een mooi flesje Hunter's gekocht voor als er op de Red Max een speciaal momentje daar is.
Dat zal vast wel niet zo lang gaan duren!
EAST COAST and HANMER SPRINGS
We rijden verder langs de Oostkust, met veel waanzinnig mooie plekjes voor een picknick pauze.
Dan verder naar Hanmer Springs waar het populair is bungeejumpen. Hier leren we dat het bungeejumpen ooit in Vanuatu is ontstaan. Gewoon boven de grond en als het haar van de jumper de grond raakte, zou dit goed zijn voor de vruchtbaarheid van het land.... Benieuwd of we komend jaar in Vanuatu nog iets van deze cultuur terug zullen zien!
We doen een mooie mountainbike track en hopen de vogel te zien die ons 10.000 dollar beloning geeft, maar helaas. De vele sandflies doen ons in de auto springen, op naar Christchurch.
CHRISTCHURCH
We rijden direct naar de Botanical Gardens en het Canterbury Museum, waar veel over de expedities naar Antarctica is te zien.
Daarnaast ook veel over de Greenstone (Jade) Pounamu en er is zelfs een meteoriet van 49.000 jaar oud en met 485 kg de drienagrootste. Heel bijzonder om zoiets te kunnen aanraken!
Christchurch is verder heel gezellig. Duidelijk is te zien dat er hard aan de wederopbouw is gewerkt, alleen de grote verwoeste cathedraal is nog altijd goed zichtbaar beschadigd.
"May the calm be widespread
May the sea glisten like Pounamu
May the simmering light guide you on your journey" . (Maoiri Proverb)
AKAROA
Akaroa werd in 1840 opgericht door Franse settlers. Ze gingen terug naar Frankrijk om vrienden/familie op te halen en bij terugkeer bleek dat tussentijds de Engelsen de Treaty of Waitangi hadden getekend. De grond zou nimmer aan de Fransen toebehoren..
De meesten zijn dan wel gebleven en nog altijd heeft het plaatsje een gezellig Frans karakter, met .... de bijbehorende baguettes natuurlijk! Die laten we onze neus niet voorbijgaan.
Niet alleen het dorp, maar ook het uizicht van bovenaf de peninsula is prachtig!
LAKE TEKAPO
We hadden gelezen dat er na een fikse hike naar de bergtop een 'Astro Cafe' zou zijn... dus togen wij in alle vroegte naar boven en zoals altijd was de klim pittig, maar het magnifieke uitzicht deed alle zweetdruppels verdampen.
En dan daar boven van een kop 'Flat White' met carrotcake te mogen genieten. Yammie!!
Lake Tekapo is een van de vele prachtige meren van Nieuw-Zeeland en ook een van de vele energiebronnen. Vrijwel alle energie in Nieuw-Zeeland wordt opgewekt door gebruikmaking van water en stuw-dammen. Het landje van milk & honey dus.
LAKE PUKAKI en
CLUTHA GOLD TRAIL
Ook Lake Pukaki was breathtaking mooi, aan de voet van Mt. Cook. Helaas was Mt. Cook zelf gehuld in regenwolken en was het niet aantrekkelijk daar naar toe te gaan.
Dus reisden we verder naar een volgende bike trip: de Clutha Gold Trail. Een prachtige mountainbike trail langs de Gorge van de Clutha. Wat de Nieuw-Zeelanders 'grade 2-3, intermediate' vinden, vinden wij al best pittig. Maar het is ook een van de warmste en dus droogste gebieden van Nieuw-Zeeland. Maar ook hier wordt onze moeite weer beloond: de tocht langs de Gorge was heel uniek!
We hebben hier 2 dagen gefietst.
DUNEDIN
Dunedin is de tweede stad in aantal inwoners, na Christchurch op het Zuider-eiland. Het werd in 1848 gesticht door de Free Church of Scotland, de naam komt van Dun Eidann de Keltische naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. In Dunedin staatd de oudste universiteit van Nieuw-Zeeland, de University of Otago.
De stad heeft een typisch Schotse uitstraling en zelfs het stratenplan is bijna volkomen gelijk aan dat van Edinburgh.
We verbleven in een gezellig hotelletje midtown, vanwaar we ook onze uitstap maakten naar het Otago Peninsula waar we op zoek gingen naar wat wildlife.
Albatross Centre en OTAGO PENINSULA
We rijden naar het Albatross Centre, waar de nestelende Royal Albatrosses bezocht kunnen worden. Helaas zijn in Nieuw-Zeeland veel natuurwonderen commercieel uitgekauwd en we hadden geen zin weer eens 50 dollar pp te betalen. We zijn naar een prachtige beach gegaan, waar we helemaal alleen waren temidden van zee-leeuwen en een van hen, 'onze Flappie', zo parmantig voor ons poseerde.
Verder zagen we daar heel veel van het ongelooflijk sterke 'Mermaid Hair'. Dit wier is zo taai, dat het alleen met meeneming van een stuk rots vrijkomt.
Zoals het zich in het water beweegt, is de naam 'Mermaid Hair' heel goed gekozen!
NUGGET POINT
Onze tocht ging verder, langs de Oostkust richting het Zuiden. Een wandeling naar 'the Nuggets', met aan het einde de lighthouse, mocht niet ontbreken.
Deze wordt omringd door rotsige eilandjes, waar de naam 'Nuggets' vandaan komt.
De vuurtoren dateert al van 1869, het was een gevaarlijk punt voor scheepvaarders en is dat nog altijd.
Als zeezeilers zijn wij altijd wel een beetje op zoek naar 'lands ends'. Hoe zou dat nu toch komen?
BLUFF
Het zuidelijkste punt van Nieuw-Zeeland is bereikt, op 46 graden. Leuk detail: Kaap Hoorn rondden we op 56 graden, Bluff is op 46 graden en straks Cape Town zal 36 graden zijn.... daar houden wij zeilers van :)
We genieten van deze mijlpaal met een bubbeltje. Bluff is ook gekend om de oesters, maar wij vinden die van Bretagne toch wel veel lekkerder hoor.
Nadat we in het uiterste noorden, de laatste kroeg voor Cape Reinga bezochten, moesten we ook de zuidelijkste kroeg van Nieuw-Zeeland bezoeken natuurlijk.
Nog even langs het maritiem museum en dan verder naar de famous Sounds.
THE SOUNDS
Alleen de weg naar de beroemde Milford Sound is al de moeite waard. Mits je vroeg vertrekt, want anders sta je bijna in de 'toeristen-file'.
Niet zo gek, want de belangrijkste reden dat de weg ooit (in erbarmelijke omstandigheden) is aangelegd, is om reden van toerisme.
Samen met Sanne en Dries (Antwerpen) van de Pirlouit beklimmen we de eerste top van de Routeburn Track en bezoeken we de Milford Sound. Gezellig, even met z'n vieren er op uit.
's Ochtends moeten we de ramen van de auto schrappen, brrr dat is best fris en dus toeren we na enkele mooie dagen verder naar het wintersport mekka Queenstown.
QUEENSTOWN
Na al het natuurschoon van de Sounds, is het leuk weer even een stad aan te doen. Queenstown heeft een alpine klimaat en het weer kan er snel omslaan. Wij hebben (alweer) geluk, want het is mooi helder en heerlijk zonnig.
De waterfront, parken en terrasjes zijn dan ook gezellig druk en wij amuseren ons temidden van deze uitbundige Nieuw-Zeelanders met weekendverlof.
Na Queenstown gaan we via Arrowtown verder naar het wederom bergachtige Glenorchy.
GLENORCHY en HAASTPAS
De weg van Queenstown naar Glenorchy is weeral prachtig. De blauwe lucht die reflecteert in de prachtige meren doet bijna zeer aan je ogen, zo mooi. Zeker als in de verte dan de witte bergtoppen zichtbaar zijn, krijgen we helemaal het Zwiters Leven gevoel :)
Bij Glenorchy moet Bas wederom afzien, want we gaan natuurlijk weer hiken. We hebben een break bij een mooi berg-bos meer dat helpt altijd en is weer goed voor wat mooie plaatjes.
Vanuit Glenorchy gaan we over de Haastpas (een feest op zich) verder naar de Westkust.
FOX GLACIER
Een van de toeristische highlights van Nieuw-Zeeland is de Fox Glacier. Voor veel geld kun je je laten afzetten met een helicopter of met een gids naar de gletsjer wandelen....
Maar wij zijn verwend; we hebben in Patagonia de getsjers van zo dichtbij en zo in al hun puurheid en grootsheid meege-maakt dat dit soort toeristentrips ons hart niet sneller doet kloppen en dus wandelen we naar een mooi uitzichtpunt en genieten vanaf daar van het prachtige zicht op het blauwe ijs. De strakblauwe lucht hebben we weer al kado gekregen, want meesttijds is de gletsjer verstopt achter de wolken. We are just so lucky!
HOKITIKA en PANCAKE ROCKS
Hokitika is een grappig plaatsje aan de kust en het centrum van de greenstone, de pounamu, waar de Maori's vroeger nuttige en tegenwoordig mooie attributen van maken.
Wij genieten in een restaurantje aan het water van een zonsondergang en vinden het nog altijd bijzonder hier zomaar naar de Tasman Sea te zitten kijken.
De Pancake Rocks zijn bijzonder gelaagde rotsen, waarvan men nog altijd niet weet hoe dit precies is ontstaan. Met hoog tij kan het tussen de rotsen heftig te keer gaan, maar wij zijn er op een heel kalme dag en het ziet er allemaal heel vriendelijk uit.
ABEL TASMAN NATIONAL PARK
We zagen twee mooiweer dagen, dus dat kwam goed uit: 1 voor de Coastal Track en 1 voor de Cycle Trail.
We werden met een bootje afgezet op een strand en moesten van daar maar zien dat we de 12,5 kilometer terug kwamen. De track was zeker niet zwaar en de uitzichten en strandjes was gewoon puur genieten. Weinig plaatsen waar ondoordringbaar bos zo naadloos overgaat in strand en oceaan, heel bijzonder.
Het fietsen was daarentegen een stuk pittiger, maar de cup of tea in de typical English cups gaf ons de juiste spirit voor de terugtocht naar ons tentje.
PICTON en NAPIER
Terug naar Picton voor onze Interislander, de ferry die ons weer naar het Noorder-eiland zal brengen. We zitten eersterang met prachtig uitzicht op de Sounds en nemen afscheid van een bijzonder stukje wereld waarvan we weten dat we er zeer waarschijnlijk niet meer terugkeren.
Na onze aankomst in Wellington rijden we door naar het art-deco stadje Napier. Daar hebben we een jolige avond en overnachten we in stijl in een prachtig art deco hotelletje.
Een mooie afsluiter van onze reis, want nu willen we weer zo snel mogelijk terug naar onze Red Max, die trouw op ons ligt te wachten in Whangarei.
We komen er tegen de avond aan en Bas z'n blije hoofd vertelt dat hij blij is weer 'back on board' te zijn!
© Red Max photography | Red Max webdesign | RedMax@live.nl