RIO DE JANEIRO
maart 2016
We liggen voor anker in het ondiepe water bij Cabo Frio als we om 6 uur opstaan en bij het aanbreken van de dag het anker optrekken. Nog 65 mijl naar Rio, een schitterende tocht langs alleen maar strand, waar mooie huizen aan staan.
Met weinig wind komen we pas in het begin van de avond in het zicht van de beroemde “Sugarloaf” aan, in de monding van de Guanabara baai.
In de schemering ziet Monique voor ons een rots met een licht erop, maar de zwarte rots komt plots wel heel snel op ons af! “Het is een duikboot!” roep ik en het donkere gevaarte schuift vlak langs door het water richting open zee.
Wij laten onze zeilen zakken en varen op motor rond de “Suikerberg” de baai in van de Iate Clube de Rio de Janeiro, waarschijnlijk de grootste privé jachtclub van de wereld. De lichtjes van Rio schitteren in het intussen donkere water. Langzaam varen we door tot Monique een boei heeft ontdekt, waaraan we vastmaken. We hangen en snel komen de aankomstbiertjes op tafel. ‘Rio, here we are’, een mijlpaal op onze reis is bereikt. We proosten, nemen een slok en dan doemt uit het niets Jezus op uit de wolken ver boven de stad. Het is net of het wit verlichte beeld ons zegent en wil zeggen, dat het allemaal goed is, waarna het weer verdwijnt in de wolken.
We beleven drie schitterende weken in deze beroemde en zo mooi gelegen wereldstad.
Iedere dag bezoeken we wel een highlight, zoals natuurlijk het beeld van Jezus, de stranden van Copacabana, Ipanema en Leblon, het oude Centro met de leuke winkels, bars en oude gebouwen van Lapa en Santa Theresa en natuurlijk de beklimming van de “Sugarloaf “, met uitzicht op alle stranden en ons bootje beneden in de baai.
De jachtclub, waar we gast zijn van Roberto Pelicano, is voor ons een oase van heerlijke luxe rust, waar we kunnen douchen, koffie drinken, lunchen en internetten. Roberto is de schipper van de Saga, die Bas nog kent vanuit Breskens, waar de Saga is gebouwd en daar ieder jaar terugkomt voor onderhoud en vervolgens vakantie in Noorwegen. Ook ontdekken we een zeilmakerij op het terrein van de club, waar we een zon/regen-tent laten maken.
Omdat we hier onze drie maandelijks visum moeten verlengen, gaan we op aanraden met de ferry naar de overkant, naar de Policia Federal in Niteroi in plaats van naar de Internationale luchthaven in Rio, waar de politie klaarblijkelijk geen raad weet met bootjesmensen.
We worden eerst weer weggestuurd in Niteroi, want we moeten een document uitprinten via hun website, waarmee we naar een bank moeten om de verlenging te betalen en dan de volgende dag met de ferry terug om 7.30 naar de Policia Federal om ons op een lijst te laten inschrijven, zodat we na 10.00 op onze beurt worden aangehoord.
Om een lang verhaal kort te maken, staan we na twee dagen instanties zoeken, documenten printen en betalen en 5 uur wachten bij het loket op de ‘buitenland ambtenaar’ in Niteroi , weer buiten op de stoep. Maar nu wel met de verlenging van ons visum gestempeld in onze paspoorten. We mogen blijven.
We genieten dag en nacht van de bruisende stad, met de meest behulpzame, kleurrijke en mooie mensen van de wereld. Een avondje uit eten in Ipanema en stappen in Copacabana gaan we ook niet vergeten. We rollen als het licht wordt onze kooi in.
We kunnen maar moeilijk afscheid nemen van Rio en besluiten dan als afsluiter de laatste dag te gaan ontbijten in el Forte de Copacabana. Daar aangekomen, blijkt helaas dat we pas om 10.00 uur naar binnen mogen. We besluiten dan maar om ons in het Sofitel aan de overkant van de boulevard, op de bovenverdieping met schitterend uitzicht over de Copacabana te laven aan een uitgebreid champagne ontbijt.
We hebben een onvergetelijke tijd beleefd in Rio en voelen ons zeer bevoorrecht dat we hier drie weken hebben kunnen doorbrengen.
Uiteindelijk verlangen we toch ook weer naar ons dagelijkse zwemrondje. Het water van de Guanabara Bay (waar de Olympische zeilwedstrijden zullen plaatsvinden!) is ongelooflijk vies en vervuild. Het ziet zelfs helemaal bruin en er drijft van alles in rond. Ook de RedMax begint na drie weken zichtbaar aangroei te vertonen.
Hoogste tijd voor helderblauw water met mooie vissen en schuwe schildpadden.
Op naar Ilha Grande en Paraty.
