Rio Grande do Sul
augustus / september 2016
De eerste dag zeilen we vanaf St Antonio, Santa Catarina, naar Rio Grande do Sul, met zonnig weer en een lekkere harde wind in de kont. Het ging schitterend en we vraten met gemak een kleine 200 mijl.
Helaas was de tweede dag de wind op en moesten we de motor bijzetten. De lucht was grijs geworden en soms zaten we in de zeemist. De radar werd aangezet, maar het scherm is oud en we moesten met leesbril op turen of er een stipje voor ons op het scherm verscheen. Zo wist Monique tijdens haar wacht op het nippertje een plotselinge vissersboot te ontwijken, die natuurlijk zonder AIS rondvoer.
De laatste en derde dag in de mist kwam er een school dolfijnen onder de boot door schieten en sprongen vlak langs de boeg, op jacht naar een school vissen.
Tot vlakbij de ingang naar Rio Grande konden we amper iets zien en plotseling doken de pieren op uit zee en konden we er nog net omheen zeilen. De zee was daar een kolkende wasmachine met het uitgaande tij. Met de motor vol bij liepen we met maar 5 knopen naar binnen, waar grote zeeschepen uit de mist voor ons opdoemden.
Eind van de middag waren we eindelijk bij de ingang van de jachthaven, maar met onze grote bak en de ondieptes daar hebben we maar liever tegen een mooie steiger daarbuiten vastgemaakt.
We liggen bij het museum Oceanografica van de goedlachse directeur Lauro.
Gelukkig zijn we welkom en mogen daar net zo lang blijven als we willen. Vanaf de kant komen ons geluiden van een olifant tegemoet. Als we gaan kijken, zien we een grote zeeleeuw in een bassin bruin water. Ook een paar pinguïns en een klein zeehondje vinden we in het naastliggende bassin.
Rio Grande do Sul is een vervallen havenstad, waar nog mooie maar verkommerde gevels uit een welvarend verleden te bewonderen zijn. Verder is er buiten een goed internet café niet zoveel te beleven.
Door de keiharde wind blijven we toch 10 dagen hangen voordat we onze plaatselijke vriend Richard gedag zeggen. Richard bracht ons overigens ook nog in contact met Jorge Endo (Braziliaan met Japanse roots). Jorge heeft de SSB radio getest, die kuren vertoonde en wist te melden dat de CPU board kapot is.
Als we los gooien, is het mooi weer. We tanken nog even bij de vissers aan de rivier en razen met uitgaand tij de oceaan weer op richting Uruguay.
Bye bye Brazil, we komen zeker nog eens terug!
